Terugblik van Eeke Jagers, Filosofisch Café met Joke Hermsen van 31 maart ‘25
Nabrander
Na afloop werd er volop nagepraat. Informeel, aan diverse tafels.
Een van de aanwezigen had je nog graag de volgende vraag gesteld.
"Tijd is hoop …. Jawel, maar geldt dat voor iedereen?
Niet iedereen heeft goede herinneringen om naar terug te verlangen; sommigen zijn in hun jeugd zo beschadigd, dat ze die tijd ver weg hebben gestopt uit zelfbescherming.
Niet iedereen verwacht dat het in de toekomst wellicht beter gaat; velen zijn bang voor een niet afwendbare klimaatcrisis.
Met andere woorden:
“Tijd is hoop”, maar kan tijd ook wanhoop en angst zijn?”"
Antwoord
Joke Hermsen was zo vriendelijk haar antwoord per mail te sturen:
“In mijn boek schrijf ik dat wanhoop niet zozeer het tegengestelde van hoop is. Wanhoop is nog altijd een vorm van hoop, maar dan een hoop, die op onrustbarende wijze aan het oog onttrokken wordt. Het tegendeel van hoop is in mijn optiek de angst. Het gaat erom zowel de vrees als de hoop onder ogen te blijven zien en deze beide tot een evenwicht te brengen."
Beeldverslag.
Met speciale dank aan de fotografen: Dini Teunis, Joop ter Maat, Elly van Eijk, Gerard Geerlings, Onno Zijlstra Marieke Zijlstra en Anneke Savenije.
